အဖြဲ႔အစည္း အေနနဲ႔ကေတာ့ သက္တမ္းႏုနယ္ပါေသးတယ္။ ဒီေနရာမွာ အဖြဲ႔အစည္း တည္တံ့တိုးတက္ႏိုင္ဖို႔ ေရွ႕ဆက္ျပီး အားလံုး ဝိုင္းဝန္းကူညီျပီးေတာ့ အလုပ္လုပ္ဖို႔ အထူးအေရးၾကီးပါတယ္။
တပည္႔ေတာ္မ်ားရဲ့ Buddhism Association ေတြမွာ အထူးလိုအပ္တာက ‘‘သမဂၢါနံ တေပါ သုေခါ’’ Unity and Co-operation ညီညြတ္မႈအင္အား စုေပါင္းေဆာင္ရြက္တဲ့ အင္အားေတြဟာ တပည္႔ေတာ္တို႔မွာ ဟိုး ယခင္ကတည္းက ဆံုးရႈံးေနတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ညီညြတ္မႈအင္အား စုေပါင္းေဆာင္ရြက္တဲ့အင္အားေတြ အထူးလိုအပ္ေနတယ္။ တစ္ဦးတည္း တစ္ေယာက္တည္း ေကာင္းတာ ေတာ္တာေတြေတာ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ဦးတည္း တစ္ေယာက္တည္း အင္အားနန္႔ International လမ္းေၾကာင္းမွာ ဘာမွ လုပ္ေဆာင္လို႔ မရပါဘူး။ တပည္႔ေတာ္တို႔ရဲ့ သမိုင္းႏွင့္ ေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္မ်ားကို ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ေနရာမွာ တစ္ဦးနန္႔တစ္ဦး စည္းလံုး ညီညြတ္မႈရယ္၊ ေနာက္ျပီး ပညာတတ္ေျမာက္မွုအပိုင္းေတြက အထူးအေရးၾကီးတယ္။
မဂၤလာတရားထဲမွာ “ ဗာဟုသစၥဥၥ သိပၸဥၥ၊ ဝိနေယာစ သုသိကၡိေတာ။ သုဘာသိတာစ ယာဝါစာ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ” ။ ဆိုထားတဲ့အတိုင္း အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းထဲမွာ အတတ္ပညာတစ္ခုခုုကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ တတ္သိျခင္းသည္ ေကာင္းျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္၏။
ေနာက္ျပီးေတာ့ မဂၤလာဆိုတာ လူပုဂၢိဳလ္ နတ္ပုဂၢိဳလ္ေတြ အားလံုးအတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းတဲ့အလုပ္ပါပဲ။ ပညာဆိုတာကို မဂၤလာလို႔ေခၚတယ္။ အဂၤလိပ္လိုကေတာ့ “Blessing” လို႔ေခၚတယ္။ ဒီလို ႏွုတ္မႈ၊ လက္မႈ အတတ္ပညာေတြကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ တတ္သိျခင္းသည္ပင္ ေလာကမွာမဂၤလာျဖစ္တယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာျပထားတယ္။
မဂၤလာတရားဆိုတာကို ဘုန္းၾကီးေတြက မဂၤလာတရားကို ေဟာျပီး၊ လူေတြက သာဓုေခၚလိုက္တာနဲ႔ ျပီးျပီလားလို႔ မယူဆလိုက္နဲ႔ဦး။ မဂၤလာ တရားဆိုတာကို ကိုယ္တိုင္လက္ေတြ႔က်က် မဂၤလာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။
တပည္႔ေတာ္တို႔လညး္ ဒီအဖြဲ႔အစည္း တိုးတက္ေရးအတြက္ အဘက္ဘက္က ကူညီေနျခင္း ျဖစ္တယ္။ ေနာင္လညး္ အကူညီေပးသြားမွာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ တစ္ေယာက္နန္႔ တစ္ေယာက္ ေလးေလးစားစား ညီညြတ္မႈျဖင့္ အလုပ္လုပ္ၾကဖို႔ အထူးအေရးၾကီးတယ္။
Personality ဆိုတာကေတာ လူတိုင္း လူတိုငး္မွာ တစ္ခုစီေတာ့ရွိတတ္ၾကတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ အလုပ္လုပ္တဲ့ ေနရာမွာ Personalityနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ေတာ့ဘူး။ Personalityေတြကို သီးသန္႔ေခါက္ထားလိုက္ပါ။ အဖြဲ႔အစည္း လုပ္တဲ့ ေနရာမွာ စည္းကမ္းေတြကို ေလးေလးစားစားလိုက္နာ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ သိပ္အေရးၾကီးတယ္။ အဂု တကၠသိုလ္ တစ္ခုခုကို ပညာသင္ဖို႔ ေရာက္လာရင္ ဒီဂရီတစ္ခုခုေတာ့ခါ ရသြားပါလိမ့္မယ္။
အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ ကိုယ္ရထားတဲ့ ဒီဂရီနန္႔ညီမွ်တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိဖို႔ သိပ္အေရးၾကီးတယ္။ အရည္ခ်င္း ျပည့္ဝတဲ့ Qualityသာ ပါမလားဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုလူေတြ အေရးတစ္စိုက္ လက္ခံၾကလိမ့္မယ္ မဟုတ္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင္း Quality ရွိဖို႔လည္း သိပ္အေရးၾကီးတယ္။
ေနာက္ျပီး တကာ၊ တကာမ ေကာင္းျပီးေတာ့ ျပည့္စံုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း အမ်ားၾကီးရွိၾကတယ္။ ဒီလို ျပည့္စံုျပီးေတာ့ ပညာသင္ယူေနခ်ိန္မွာ ပညာေရးကို ေလးေလးစားစား ဂရုမစိုက္ဘဲ သတိလက္လြတ္ ေမ့ေမ်ာေနမယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္လြန္သြားတဲ့ခါ ေနာက္ထပ္ ဒီအခြင့္ေရးေတြကို ျပန္လိုခ်င္လို႔ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ကံအားေလ်ာ္စြာ ဒီေနရာမွာ မဂဓတကၠသိုလ္၊ ဆန္ဆကၠရိုက္တကၠသိုလ္၊ နာလႏၵာတကၠသိုလ္ေတြရွိလို႔ သိပ္ ကံေကာင္းတယ္လို႔ဆိုရပါမယ္။ သို႔မဟုတ္ရင္ ျမန္မာျပည္က ေအာင္လာတဲ့ ဓမၼာစရိယ ေအာင္လက္မွတ္ေတြနန္႔ တကယ္ International အဆင့္တန္း မွီေအာင္ ေက်ာင္းသြင္းႏိုင္ဖို႔ရန္ တျခားေနရာေတြမွာ သိပ္ျပီးမလြယ္လွပါဘူး။
ေနာက္ျပီးေတာ့ နာလႏၵာတကၠသိုလ္သည္ ဗုဒၶဘာသာေတြလက္ထဲမွာ ရွိေနဖို သိပ္ျပီးေတာ့ အေရးၾကီးလာပါတယ္။ တပည္႔ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာေတြမွာ ယေန႔ထိ ညီညြတ္မႈအင္အားမရွိပါ၊ စည္းလံုးမႈအင္အားမရွိပါ။ ေနာက္ျပီးေက ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ ကလည္း အထူးဂရုတစိုက္ လုပ္ေဆာင္ ကူညီပီးျခင္းဆိုတာေတြလညး္ မရွိၾကဘူး။
တျခားဘာသာေတြကို ၾကည့္လိုက္ပါ။ Muslim မွာဆိုရင္ Muslim တကၠသိုလ္ေတြ ရွိတယ္။ ဟႏၵီမွာဆိုရင္ ဟႏၵီတကၠသိုလ္ေတြ ရွိပါတယ္။ ခရစ္ယန္မွာဆိုေတာ့ ခရစ္ယန္တကၠသိုလ္ေတြ ကမၻာမွာအမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။
ေနာက္ျပီး တိဘက္ လူမ်ိဳးေတြကိုၾကည့္လိုက္ပါ။ တိဘက္လူမ်ိဳးေတြဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ဒုကၡသည္(ရီျဖဴဂ်ီ)ေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ သို႔ေသာ္လညး္ ညီညြတ္မႈ၊ စည္းလံုးမႈ၊ ၾကိဳးစားမႈေတြေၾကာင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဗဟိုအစိုးရမွ တိဘက္ Institute (ဗာရဏသီ)မွာ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ေက်ာင္းကို ေထာက္ပ့ံေပးထားရတယ္။
ဘာ့ေၾကာင္းလညး္ဆိုေတာ့ ညီညြတ္မႈ႕၊ စည္းလံုးမႈ႕၊ ၾကိဳးစားမႈ႕အင္အားေတြေၾကာင္းပါ။ လူမ်ိဳးေရးနန္႔ ပက္သက္လာရင္ ဘယ္လူမ်ိဳး ဘယ္ဘာသာမဆို မိမိလူမ်ိဳး မိမိဘာသာကို ျမတ္ႏိုးတယ္၊ တန္းဖိုးထားတယ္၊ ဂရုစိုက္တယ္ဆိုတာကို နားလည္းၾကပါ။ ဒါ့ေၾကာင္း ဘယ္လူမ်ိဳး ဘယ္ဘာသာမဆို ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံျပီး ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သြားၾကဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။
မိမိတတ္ထားတဲ့ ပညာေတြကိုလညး္ ကိုယ္ျပည္ကိုျပန္ေရာက္တဲ့ခါ ျဖန္႔ေဝဖို႔ မေမ့ၾကပါနဲ႔။ ေနာက္ျပီးေတာ့ အခု ကိုယ္ေတာ္တို႔ အိႏၵိယသို႔ေရာက္ေနၾကတဲ့ လူဦးေရသည္ ကိုယ့္ျပည္မွာရွိတဲ့ လူဦးေရနဲ႔ ႏွိုင္းစာရင္ လူဦးေရ one percentage ေတာင္ မရွိေသးပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္တို႔ ကေကာင္းကံေကာင္းတယ္လို႔ မွတ္ရပါမယ္။ ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိပ္ျပီးေတာ့ ေျမာက္တက္ မသြားၾကပါနဲ႔ဦး။ ကိုယ္တတ္ထားတဲ့ ပညာေတြနဲ႔ ကိုယ့္ျပည္မွာရွိတဲ့ မျပည့္စံု မဖ႔ြံျဖိဳးေသးတဲ့ လူငယ္ေလးေတြကို ျပန္ျပီးေတာ့ မ်က္စိဖြင့္လာေအာင္ လမ္းေၾကာင္းျပ ဦးေဆာင္ေပးဖို႔ ကိုယ္ေတာ္တို႔ရဲ့ တာဝန္ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။
ေနာင္ကိုလညး္ ကိုယ္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔အစည္း တိုးတက္ေရးအတြက္ တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီေပးသြားမွာပါ။ အခုလညး္ ဟိုဘက္မွာ ရုံုးခန္းတစ္ခု ေပးထားပါတယ္၊ အဲဒီအခန္းမွာ ကိုယ္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ ပစၥည္းေတြကို သိမ္းထားဖို႔၊ အသင္းတိုးတက္ေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ အျမဲခြင့္ျပဳထားပါတယ္။
ေနာက္ျပီးေတာ့ ကိုယ္ေတာ္တို႔ရဲ့ အသင္းေခါင္းေဆာင္ပုဂၢိဳလ္ေတြက တပည္႔ေတာ္ကိုလာျပီးေတာ့ ေက်ာင္းေဆာက္ဖုိ႔ရန္ ေနရာတစ္ခုလိုအပ္ေၾကာင္း လာေလွ်ာက္ထားၾကတယ္။ အဲဒါလည္း ဟုတ္တယ္။ ကိုယ္ေတာ္တို႔အတြက္ အမွန္တကယ္ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း အခ်ိန္ေပးရဦးမယ္။
ေနာင္လုပ္သြားမယ္ဆိုျပီးေတာ့ အသင္း၏ Project မွာေတာ့ ျဖစ္ေအာင္ ထည့္ထားရပါမယ္။ ၾကားကာလာမွာ ကိုယ္ေတာ္တို႔ အလုပ္လုပ္မဲ့ သီးသန္႔ေနရာ တေနရာျဖစ္တဲ့ ဟိုဘက္က အခန္းကို ရုံးခန္းအျဖစ္ ကိုယ္ေတာ္တို႔ကို ခြင္႔ျပဳေပးထားပါတယ္။
ေနာင္ကိုလညး္ ဒီ အသင္းတိုးတက္ ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ အျမဲတမ္းကူညီေပးသြားမယ္ဆိုတာကို တပည္႔ေတာ္ ဂတိပီးပါတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ကိုယ္ေတာ္တို႔ ဒီကို ေရာက္လာတဲ့ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာလဲဆိုရင္ ပညာေရးဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ပညာရဖို႔က သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္။ အမွန္တကယ္ ကိုယ္ေတာ္တို႔ ပညာေရးကို လိုလားတယ္ဆိုရင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ကိုယ္ေတာ္တို႔ စိတ္ဝင္စားလို႔ လိုအပ္လို႔ရွိရင္ ေလ့လာသင္ယူလို႔ ရတဲ့ ပညာေရးေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။
Information Technology, Accountancy, Computer IT နည္းပညာေတြ, ျပီးေတာ့ တျခားတျခား ပညာေရးေတြ အေျမာက္အမ်ား ရွိပါေသးတယ္။ အေပါင္း အႏွုတ္ အေျမာက္အစားေလးေတြ တတ္ထားရုံေလာက္နန္႔ International လမ္းေၾကာင္းကို ေရာက္ဖို႔ မလံုေလာက္ပါဘူး။ အမွန္လိုအပ္တဲ့ ေခတ္မွီနညး္ပညာေတြကို ကိုယ္ေတာ္တို႔ တတ္ထားၾကမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေတာ္တို႔ေရာက္တဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ ဘဝရပ္တည္ေရးအတြက္ ၾကိဳးစားသြားႏိုင္ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင္း ပညာကို အထင္မေသးၾကပါနဲ႔ ပညာသင္တဲ့ေနရာမွာ ပညာေရးကိုေလးေလးစားစား သင္ၾကားၾကဖို႔ သင္ျပတဲ့ ဆရာမ်ားကိုလညး္ ေလးေလးစားစားရွိၾကဖို႔ မိမိကိုယ္ကိုလညး္ ေလးေလးစားစား ရွိထားၾကဖို႔ အဖြဲ႔အစည္းကိုလည္း ေလးေလးစားစားရွိၾကဖို႔ တိုက္တြန္ရင္းနဲ႔ တပည္႔ေတာ္၏ ၾသဝါဒကထာ စကားကို ဒီမွာပဲ အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္။ သာဓု၊ သာဓု၊ သာဓုပါဘုရား...။
